Η κωδικοποίηση γίνεται με διαφορετικούς τρόπους, όχι μόνο με τη χρήση οθόνης. Αξιοποιούνται unplugged παιχνίδια στο δάπεδο, ρομπότ επιδαπέδια, ιστορίες στο Scratch/ScratchJr, micro:bit για μετρήσεις. Η έμφαση είναι στη διαδρομή της σκέψης: σχεδιάζω, φτιάχνω, δοκιμάζω, βελτιώνω.
Ιδιαίτερη σημασία δίνεται στη συμπερίληψη. Τα περιβάλλοντα με εικονικά ''τουβλάκια'' εντολών, οι οπτικοποιήσεις, οι σταθερές ρουτίνες και η εργασία με ρόλους ανοίγουν δρόμο σε όλα τα παιδιά ανεξάρτητα από μαθησιακές δυσκολίες, γλωσσική ποικιλομορφία ή προηγούμενη εμπειρία με υπολογιστές. Έτσι, κάθε μαθητής βρίσκει τον δικό του ρυθμό και τρόπο έκφρασης. Επιπλέον, καλλιεργείται η υπεύθυνη ψηφιακή στάση, ο σεβασμός στον συμμαθητή, οι ασφαλείς επιλογές και η επίγνωση του πώς οι λύσεις μας επηρεάζουν το σχολείο και την κοινότητα. Πολλά μικρά πρότζεκτ έχουν κοινωνικό νόημα, όπως μια ιστορία, όπου ένας ''ήρωας-ζώο'' λύνει ένα πρόβλημα της γειτονιάς ή μια ''έξυπνη'' κατασκευή που βοηθά να εξοικονομήσουμε ενέργεια.
Πώς οι γονείς μπορούν να συμβάλουν;
Ζητήστε από το παιδί σας να σας δώσει ακριβείς οδηγίες για μια απλή δραστηριότητα, όπως μια συνταγή, πρόκειται για έναν ''αλγόριθμο''.
Παίξτε το παιχνίδι ''βρες το μοτίβο'' με αντικείμενα ή αριθμούς.
Ενθαρρύνετε τη συνεργασία και τον σεβασμό στις ιδέες των άλλων.
Στο σχολείο μας προσπαθούμε να προσφέρουμε στους μαθητές/-τριες ασφαλείς, δημιουργικές και συμπεριληπτικές εμπειρίες κωδικοποίησης. Με μικρά, σταθερά βήματα, οι μαθητές γίνονται όχι απλώς χρήστες τεχνολογίας, αλλά σχεδιαστές λύσεων.
