΄Ενα παιδί μετράει τ΄άστρα - Θεατρική παράσταση

Την Τετάρτη 22 Νοεμβρίου επισκεφτήκαμε με τους μαθητές/τριες των τάξεων Γ΄, Ε΄ & ΣΤ΄ την πόλη της Θεσσαλονίκης με σκοπό να παρακολουθήσουμε τη θεατρική παράσταση ''Ένα παιδί μετράει τ’ άστρα'' σε διασκευή και σκηνοθεσία Γιάννη Ρήγα από το ομώνυμο μυθιστόρημα του Μενέλαου Λουντέμη. Το έργο ανεβαίνει στη σκηνή του Κινηματοθέατρου Ολύμπιον από την Παιδική Σκηνή του Νέου Θεάτρου Θεσσαλονίκης. 
«…ήθελε να είναι καλός και δεν ήξερε πως… Μια μέρα κάθισε και παίδεψε το κεφάλι του. Στο τέλος το βρήκε: θα ‘πιανε φιλία με τα βιβλία. Θα γύρευε να μάθει από κει αυτά που του κρύβαν οι μεγάλοι. Θα ‘πιανε αγάπη με τις ζωγραφιές, με τα παραμύθια…» 
Κάπως έτσι ξεκινά η αφήγηση και μας παρασέρνει σ’ ένα ταξίδι γεμάτο ομορφιά και ποίηση. Ένα έργο αυτοβιογραφικό βασισμένο στα βιώματα του συγγραφέα με έντονο το στοιχείο του κοινωνικού ρεαλισμού και της καταγραφής της πραγματικότητας δίνοντας έμφαση στην κοινωνική ανισότητα. Τα παιδιά παρακολούθησαν με μεγάλο θαυμασμό τις περιπέτειες του Μέλιου, του κεντρικού ήρωα και τον τρόπο που με υπομονή και επιμονή αντιπάλευε και τελικά, ξεπερνούσε όποια αναποδιά προσπαθούσε να τον απομακρύνει από τον στόχο του. 
Ο εξαμελής θίασος κατάφερε να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον των παιδιών, καθώς, ο χειρισμός του λόγου αλλά και του σώματος έκανε τις πολλές μεταμορφώσεις τους σχεδόν ακατανόητες στα μάτια των μικρών θεατών. Τα σκηνικά λίγα και καλά με έντονο το στοιχείο του συμβολισμού. 
Προηγήθηκε της θέασης η προετοιμασία των μαθητών/τριών. Στo πλαίσιo αυτής της προετοιμασίας, οργανώθηκε μια συνέντευξη από τους μαθητές της Γ΄ τάξης, μας συστήνονται και απαντούν.



Ο κόσμος είναι μια θεατρική σκηνή και όλοι, άντρες και γυναίκες, απλά ηθοποιοί. Έχουν τις εισόδους τους και τις εξόδους τους. Και ο κάθε άνθρωπος στον καιρό του παίζει πολλούς ρόλους, καθώς, οι πράξεις, όπου εμφανίζεται είναι οι εφτά ηλικίες.
Γουίλιαμ Σαίξπηρ



Επιμέλεια κειμένων, συνεντεύξεων & προετοιμασία μαθητών/τριών, 
 Θεατρολόγος, Λουκία Ορφανίδου

Φθινόπωρο και αποχαιρετισμοί....

Οι φθινοπωρινοί μήνες στο μάθημα των Εικαστικών

Επεξεργαστήκαμε το κείμενο ''Οι μήνες και η Κυρά Καλή'' και ζωγραφίσαμε-μάθαμε όλους τους μήνες ξεχωρίζοντας στην παρούσα φάση τους φθινοπωρινούς. Είδαμε και σχολιάσαμε εικόνες από το βιβλίο ''Καλώς ήλθες Φθινόπωρο'' της Μ. Ποπκιώση-Χαραλαμπίδου

Διαβάσαμε το παραμύθι «Άουτς», Ragnhild Scamell. Φτιάξαμε σκαντζόχοιρους με φθινοπωρινά φύλλα που συγκέντρωσαν τα παιδιά στο διάλειμμα από την αυλή του σχολείου. Φτιάξαμε κάμπιες πάνω σε φύλλα χρησιμοποιώντας χαρτόνι, έτοιμα ματάκια και πομ πον. Σχεδιάσαμε και κόψαμε χελιδόνια. Σχεδιάσαμε ομπρέλες σε πολύχρωμα χαρτόνια, καθώς, και φύλλα στα χρώματα του Φθινοπώρου. Ετοιμάσαμε την αφίσα μας.





    


























Επιμέλεια: Σανιδά Ελένη (Β΄ τάξη)

Παγκόσμια Ημέρα Δικαιωμάτων του Παιδιού

Με αφορμή την Παγκόσμια ημέρα των δικαιωμάτων του παιδιού, στις 20 Νοεμβρίου 2017, οι μαθητές/τριες της Β΄ δημοτικού διάβασαν το βιβλίο «Μια ζωή σαν τη δική μου. Πώς ζουν τα παιδιά σε όλο τον κόσμο, Unisef 2003, Αθήνα, Εκδόσεις Πατάκη»
Στόχος ήταν να γνωρίσουν μέσα από κατάλληλο εκπαιδευτικό υλικό τη ζωή των παιδιών σε διάφορα μέρη του κόσμου συνειδητοποιώντας, ότι παρόλο που είναι διαφορετικά στην εμφάνιση και δε μιλούν την ίδια γλώσσα, έχουν ίδιες ανάγκες για τροφή, προστασία από καιρικές συνθήκες, ιατρική περίθαλψη, μόρφωση και αγάπη.

Επισημάναμε ομοιότητες και διαφορές, καθώς,  συζητήσαμε για το πόσο εύκολη είναι η ζωή για ορισμένα παιδιά σε αντίθεση με κάποια άλλα, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, τι μπορεί να σκέφτονται και ποια  είναι τα όνειρα τους. Ύστερα, καταλήξαμε στο συμπέρασμα πως παρά τις διαφορές όλα τα παιδιά είναι ίδια. Στη συνέχεια, ζωγραφίσαμε μερικά από τα δικαιώματα τους και τα αναρτήσαμε σε πίνακα στην αίθουσα.
Επιμέλεια: Σανιδά Ελένη, δασκάλα Β' τάξης 



Επέτειος του Πολυτεχνείου

Με αφορμή την επέτειο του Πολυτεχνείου, 17 Νοέμβρη, οι μαθητές/τριες της Α΄ & Β΄ Δημοτικού δούλεψαν συνεργατικά και ομαδικά. Διαβάσαμε και επεξεργαστήκαμε το παραμύθι «Η κυρά Δημοκρατία» της Κατερίνας Αρμενιάκου.
Κατασκευάσαμε μικρά πανό με συνθήματα "ψωμί, παιδεία, ελευθερία" και τα κολλήσαμε σε χρωματιστά ξυλάκια.




Παρακολουθήσαμε το χρονικό με τα συμβάντα του Πολυτεχνείου, είδαμε εικόνες σχετικές, ακούσαμε και τραγουδήσαμε τραγούδια της εποχής και σχολιάσαμε τα όσα συνέβησαν τότε σε συνδυασμό με το παραμύθι που είχαμε επεξεργαστεί ήδη. Κατασκευάσαμε αφίσα για το Πολυτεχνείο



Επιμέλεια κειμένων και φωτογραφιών
Αρζόγλου Στεφανία, δασκάλα Α΄ τάξης & 
Σανιδά Ελένη, δασκάλα Β΄ τάξης



Εκδήλωση για την επέτειο της 17ης Νοεμβρίου 1973

Θέλοντας να αποφύγουμε πρακτικές που, από την ως τώρα εφαρμογή τους, φάνηκε πως δεν βοηθούν τα παιδιά να κατανοήσουν το βαθύτερο νόημα των γεγονότων κι ακόμη χειρότερα ούτε καν τα ίδια τα γεγονότα και την ιστορική τους σημασία, φέτος ασχοληθήκαμε διαθεματικά και για μεγάλο χρονικό διάστημα με τα γεγονότα πριν, κατά τη διάρκεια αλλά και μετά τη θλιβερή επέτειο της 17ης Νοεμβρίου. Δεν θέλαμε μέσα από εξαντλητικές πρόβες να "μάθει" το κάθε παιδί μια παράγραφο ξεκομμένη και χωρίς συνοχή.
Έτσι, λοιπόν, με ένα βιβλίο και μεθόδους, όπως η δημιουργία βιβλίου, οι ζωγραφιές και οι κατασκευές, η δραματοποίηση, προσεγγίσαμε το θέμα και παρουσιάσαμε τα αποτελέσματα της δουλειά μας σε μαθητές/τριες και γονείς.
Διαβάσαμε το βιβλίο της Κωνσταντίνας Αρμενιάκου, "Η κυρά Δημοκρατία", εκδόσεις Κέδρος τμηματικά, αναζητώντας ταυτόχρονα και τα πραγματικά γεγονότα μέσα από εικόνες, βίντεο και ηχητικά ντοκουμέντα. Γνωρίσαμε την κυρά Δημοκρατία και τη Ρία τη Δικτατορία, τις ζωγραφίσαμε, τις δραματοποιήσαμε και κατανοήσαμε τις δυο αυτές έννοιες τόσο καλά, ώστε να μπορούμε να χρησιμοποιούμε λέξεις και έννοιες, Χούντα, πραξικόπημα, εξορία, κ.α



Ταυτόχρονα μάθαμε στίχους και τραγούδια που γράφτηκαν εκείνη την περίοδο, γνωρίσαμε ανθρώπους που φυλακίστηκαν ή εξορίστηκαν, καθώς, και ανθρώπους που χάσανε τη ζωή τους τη βραδιά του Πολυτεχνείου. Σε αυτούς τους ανθρώπους προσφέρουμε τώρα ένα γαρύφαλλο και την υπόσχεση να συνεχίσουμε 
ΌΛΟΙ ΜΑΖΙ, ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΟΙ

Τέλος, φτιάξαμε το δικό μας βιβλίο με τα όσα μάθαμε!

                                                                            Το βιβλίο μας

Επιμέλεια κειμένων και φωτογραφιών, προετοιμασία μαθητών/τριών: Κουτελίδα Μαρία, δασκάλα της Δ΄ Δημοτικού. Το  εξώφυλλο του μεγάλου βιβλίου και τις ζωγραφιές στον πίνακα της αίθουσας επιμελήθηκε η δασκάλα του Τμήματος Ένταξης και ζωγράφος, Ευαγγελία Κατέλα.


Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης - Εκπαιδευτική επίσκεψη

Στις 7 Νοεμβρίου 2017 η ΣΤ' τάξη επισκέφτηκε το Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης και παρακολούθησε 3 εργαστήρια για μαθητές Δημοτικού. Τα εργαστήρια εκπονήθηκαν από τους συνεργάτες του Γαλλικού Ινστιτούτου, την ομάδα Comic N' Play. Οι μαθητές/τριες  ήρθαν σε επαφή με τους δημιουργούς επιτραπέζιων παιχνιδιών και Κόμικς, ανακάλυψαν πώς φτιάχνονται κι έμαθαν πόσο εύκολο είναι να γίνουν και οι ίδιοι δημιουργοί, εάν έχουν την κατάλληλη καθοδήγηση. Επιπλέον, γνώρισαν την ομάδα Τσίρκο "Μονόκυκλο" τους οποίους περιμένουμε στο σχολείο μας για περισσότερα παιχνίδια!








Επιμέλεια κειμένου και δημιουργία βίντεο, 
Ξενόπουλος Κωνσταντίνος, δάσκαλος  ΣΤ΄ τάξης

"Η Παπλωματού" - Θεατρική παράσταση



Την Τετάρτη 1η Νοεμβρίου ταξιδέψαμε με τις τάξεις Α΄, Β΄, Δ΄ στην πόλη της Θεσσαλονίκης για να παρακολουθήσουμε την παράσταση ''Η Παπλωματού''


H σκηνοθεσία και η διασκευή των δύο παραμυθιών του Jeff Brembeau, '''Το ταξίδι της Παπλωματούς'' και ''Το Δώρο της Παπλωματούς'' είναι της Μαριάννας Τόλη.



Πρόκειται για την ιστορία ενός γενναιόδωρου κοριτσιού, το οποίο με τα μαγικά του δάχτυλα φτιάχνει τα πιο όμορφα παπλώματα του κόσμου και τα χαρίζει στους φτωχούς. Ένας άπληστος βασιλιάς, που μέσα στο παλάτι του έχει μαζεμένους όλους τους θησαυρούς του κόσμου, ψάχνει να βρει εκείνο που θα του χαρίσει έστω ένα χαμόγελο.... Μέχρι να συναντήσει την Παπλωματού, ο Βασιλιάς πιστεύει ότι αυτό κατορθώνεται μόνο με το να «παίρνει». Το να «δίνεις» όμως...;Το κείμενο προσπαθεί να μεταφέρει τη χαρά της ανιδιοτελούς προσφοράς και της αλληλεγγύης. Ακολουθώντας τη βασική ηρωίδα του έργου, την Παπλωματού, στο ταξίδι της προς την αυτογνωσία, συναντάμε ήρωες που πλημμυρίζονται από το συναίσθημα του εγωισμού, της απληστίας και της οκνηρίας. Στην πορεία όμως του έργου και μέσα από τις καταστάσεις που βιώνουν μετατρέπονται σε γενναιόδωρα κι ανιδιοτελή πλάσματα.Μεταλλασσόμενο σκηνικό, βιντεοπροβολή, χρηστικά αλλά κι ευφάνταστα κοστούμια, έξυπνες χορογραφίες και κυρίως, πολλά τραγούδια ερμηνευμένα από καλλίφωνους ηθοποιούς είναι μερικά από αυτά που μας τράβηξαν την προσοχή και ενεργοποίησαν τις αισθήσεις μας.




Στην κατανόηση του κειμένου και των μηνυμάτων του, καθώς, και στην αντίληψη των συναισθημάτων που προκύπτουν από αυτά συνέβαλε η προετοιμασία στην τάξη με την δασκάλα αλλά και στο μάθημα της Θεατρικής Αγωγής. Αφήγηση παραμυθιού, εμβάθυνση στον συναισθηματικό κόσμο των ηρώων, παιχνίδι ρόλων, παγωμένες εικόνες με θεματική βασικές αξίες της ζωής αλλά και διδασκαλία ενός εκ των τραγουδιών της παράστασης είναι μερικά από αυτά που προηγήθηκαν, σε διάρκεια ενός μήνα, της παράστασης.






Σαν επιστέγασμα όλων αυτών έρχεται το δώρο που δημιουργήσαμε όλοι μαζί, δάσκαλοι και μαθητές για τον κεντρικό ήρωα του έργου, τον Βασιλιά. Τι άλλο από ένα πάπλωμα, που αντί για ύφασμα, όμως, έχει ζωγραφιές των μαθητών.






















Το δώρο αυτό το προσφέραμε πριν την έναρξη στον θίασο. Αυτοί για να μας ευχαριστήσουν εμφάνισαν το πάπλωμά μας στη σκηνή στο τέλους του έργου και το χρησιμοποίησαν σαν σκηνικό αντικείμενο. Με αυτόν τον τρόπο, ο κόπος και η δημιουργικότητα των παιδιών εκτιμήθηκε.

Κι επειδή μια παράσταση δεν πρέπει να τελειώνει με το χειροκρότημα στη θεατρική αίθουσα, την επόμενη μέρα οι μαθητές εξέφρασαν τη γνώμη τους και μετέφεραν τα συναισθήματά τους στο χαρτί γράφοντας και ζωγραφίζοντας.
Μερικά από τα σχόλια και τις ζωγραφιές των μικρών μας θεατών:
« …μου άρεσε πολύ η παράσταση γιατί ήταν αστεία και συναρπαστική…»
«δεν μου άρεσε που τα παιδιά άλλων σχολείων έκαναν πολλή φασαρία και μας ενοχλούσαν» «… μου άρεσαν τα μαλλιά του Βασιλιά, οι φωνές της αρκούδας και ο τρόπος που πετούσαν τα πουλιά… Δεν μου άρεσε που έβλεπα τους ηθοποιούς όταν περνούσαν από τα παρασκήνια»



« δεν μου άρεσε που είχε τόσα τραγούδια…»«…μου άρεσε που ο βασιλιάς χάρισε τελικά όλα του τα δώρα…»« μου άρεσε που είχε καλό συγχρονισμό… το σκηνικό που ήταν χρήσιμο για όλες τις σκηνές, που είχε καλές ιδέες, που ξέραμε το τραγούδι του Βασιλιά, που έδειξαν το πάπλωμα που φτιάξαμε, που ήταν 12 ηθοποιοί που έπαιξαν 50 περίπου ρόλους…»
Δεν κάνουμε θέατρο για το θέατρο. Δεν κάνουμε θέατρο για να ζήσουμε. Κάνουμε θέατρο για να πλουτίσουμε τους εαυτούς μας, το κοινό που μας παρακολουθεί κι όλοι μαζί να βοηθήσουμε να δημιουργηθεί ένας πλατύς, ψυχικά πλούσιος και ακέραιος πολιτισμός στον τόπο μας. 
Κάρολος Κουν, 1908-1987, Ο Ιδρυτής του Θεάτρου Τέχνης
Τα κείμενα, τις φωτογραφίες και την προετοιμασία των μαθητών/τριών επιμελήθηκε η θεατρολόγος Λουκία Ορφανίδου.