Γνωρίστε τον Τομ, το αόρατο αγόρι. Κανείς ποτέ δεν τον προσέχει, ούτε σκέφτεται να τον συμπεριλάβει στην ομάδα του, σε παιχνίδι ή σε πάρτι γενεθλίων… μέχρι που ένα νέο παιδί έρχεται στο σχολείο. Μόλις ο Λι, ο καινούριος μαθητής, φτάνει, ο Τομ είναι ο πρώτος που θα τον κάνει να αισθανθεί καλοδεχούμενος. Όταν ο Τομ και ο Λι συνεργάζονται σε μια δραστηριότητα, ο Τομ βρίσκει τρόπο να ξεχωρίσει. Μια ευαίσθητη ιστορία που μας δείχνει πώς μικρές πράξεις καλοσύνης μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά να ενταχθούν και να διακριθούν σε μια ομάδα. Κάθε γονιός, δάσκαλος ή σύμβουλος που αναζητά εργαλεία που ανταποκρίνονται στις ανάγκες των «αθόρυβων» παιδιών θα βρει εδώ έναν πολύτιμο οδηγό.
https://learningapps.org/watch?v=p8do9tsnv20
Πριν ξεκινήσει η αφήγηση, ρωτήθηκαν τα παιδιά γιατί πιστεύουν ότι αυτό το αγόρι μπορεί να ήταν αόρατο; Έγινε συζήτηση και για το περιεχόμενο της ιστορίας και για τη σχολική βία και αναφέρθηκαν παραδείγματα βίας και εκφοβισμού στα συναισθήματα του παιδιού – θύματος αλλά και του παιδιού – θύτη. Στη συνέχεια, οι μαθητές/τριες παρακολούθησαν την ιστορία του βιβλίου και έγιναν περαιτέρω σχολιασμοί σχετικά με τα όσα είδαν και όσα άκουσαν. Επίσης, ζητήθηκε από τους μαθητές να ζωγραφίσουν τι θα θέλανε να παίξουν οι ίδιοι με τον Τομ, το αόρατο αγόρι, και τι θα ήθελαν να του πούνε. Η ζωγραφιά τους θα μπορούσε να περιέχει διάλογο ή διαλόγους μεταξύ των δύο προσώπων, όπως κι έγινε. Τέλος, τα παιδιά σε ομάδες των δύο ατόμων, μέσω της δραματοποίησης, έδωσαν φωνή στους διαλόγους της ζωγραφιάς τους.
Επιμέλεια: Δήμητρα Τσολάκη ΠΕ70
